Sami Akgün

Son günlerde her şey hepimizin gözleri önünde oluyor. Fiyatlar alabildiğine yükseliyor. Önceden sanki her şey bedavaymış da şimdi para vermeye başlamışız gibi bir durum oldu. Her şey ateş pahası.

Barınma, ısınma, ulaşım, haberleşme, eğitim, giyim, sağlık, akaryakıt, elektrik giderleri vs. için aile bütçesinden ayırdığımız paylar çok arttı. Süttü peynirdi patatesti, soğandı, deterjandı gibi temel gıda ve ihtiyaç maddelerinin fiyatları da bu artışlardan payını fazlasıyla aldı. Ayrıca benim gibi sokakta kedi köpek besleyenler için artan mama fiyatları da cabası oldu.

Gelirle gider arasındaki uçurum çok arttı.  Geniş kesimler için sıkıntılı bir durum oldu. Muhakkak bir şeyler yapılmalıdır, bir çözüm bulunmalıdır. Sürdürülebilir bir şey değil çünkü bu. Uzmanları izliyorum kurtuluş üretimde diyorlar, kaynakları üretime yönlendirmek gerekiyor diyorlar. Başka ne yapılır ki zaten. Biran önce ne gerekiyorsa yapılmalıdır artık.

Bu dönemden nasıl geçeriz, bu yangını nasıl atlatırız diye şahsen düşünüyorum; hem kamusal alanda, hem vatandaş olarak eski harcama alışkanlıklarımızdan vazgeçmekten, tasarruf etmekten başka bir şey gelmiyor aklıma. Ancak nereye kadar gider ki böyle. Hızır yoldaşımız olsun.

Tabi bu duruma nasıl geldik, neden böyle oldu diye çok şey söylenebilir belki. Fakat geldik işte. Artık ah vah etmenin de bir yararı yok. Sonuçta siyasetçilerin bizi getirdiği bir nokta burası. Çözüm bekliyoruz!