Avukat İzzet Uludağ

     Her zaman, her koşulda zor olanı ama yapılması gerekeni görmek, bu işe destek vermek ve elini taşın altına koyarak tarihi ilerletmek, ülkemiz, milletimiz ve gençlerimiz için zorunlu bir eylemdir.
     Sözüm, kullanmayı sevmediğim, sadece bazıları tarafından "Z" kuşağı diye adlandırılan Türk gençlerine değil, bütün Türk milletine ve özellikle Türk Gençliği’ne;
     Öncelikle ilk üzerinde düşünmemiz, sorular sorup cevap aramamız gereken husus,  
     “1930'lu yıllarda, Atatürk başımızda iken, dünyanın en istikrarlı, en hızlı kalkınan iki ülkesinden biri olduğumuz halde, Atatürk'ün ölümünden ve özellikle 1945 yılları sonrasında, elin aşına, el kapılarında işine, hibesine ve insafına neden ve nasıl mahkûm edildik? İçinde bulunduğumuz bu duruma neden ve nasıl düştük ya da düşürüldük?”
     Ne uğruna?
     Sorusuna doğru yerden başlamak, doğru yerde durmak ve sağlıklı bir cevap aramak ilk görevimizdir.    
     Bazılarımızın gıpta ile baktığı Batı ya da emperyalist sistem, yüzyıllarca ve hâlâ, dünya insanlığının iliğini ve emeğini, ham maddelerini, daha sonra kendi iç pazarı imiş gibi varını yoğunu sömürerek “Z” kuşağının uzaktan gördüğü ve bir türlü elde edemediği, yüksek hayranlık duyduğu olanaklara ya da ayrıcalıklara kavuştu.  
     Bu ayrıcalıklar, ülkemiz de dâhil kaynaklarına el konularak, imtiyazlar elde ederek, yeri geldiğinde darbeler yaparak, devletin içine yabancı unsurları sokarak, işbirlikçiler yaratarak, ayağa kalkmak, kendi emeğimize, kaynaklarımıza sahip çıkmak istediğimizde yaptırımlar uygulayarak, 
     Denizden karadan namlularını ülkemiz üzerine yönelterek,
     Kurdukları ve kara gücüm dedikleri terör örgütleri ile ülkemizde kargaşa ve kaos yaratarak,
     Bu örgütler vasıtası ile vatanımızı bölmeye, Türk milli Devleti'ni küçültmeye çalışarak, 
     Ekmemize, dikmemize, hangi fabrikayı açıp açmayacağımıza karar vererek,
     Üretimi sekteye uğratıp işsizliği artırarak İç piyasayı daraltıp istihdamı azaltarak, içinde bulunduğumuz zor koşullarda ülke içinde zorunlu bir hale gelen milli birliği önleyerek Türk Milleti'ni kutuplaşmayı bu nokta üzerinden de kışkırtarak,
     Emperyalist ABD ve diğer AB ülkeleri tarafından sürekli siyasi, askerî, toplumsal ve ekonomik alanlarda bizi zapturapt altına almak, 
     Esas olarak da kendi ayaklarımız üzerinde, 1930'lu yıllarda olduğu gibi, yükselmek, başı dik bir millet olarak yaşamamızı engellemek, 
     Bunlar içinde "Siz adam olamazsınız, sadece ayran budalası gibi bize bakar durursunuz" diyerek özellikle de gelecek kaygısı taşıyan gençlerimiz arasında Batı karşısında aşağılık duygusu yaratmak,
     İçin bizi geçmişte yaşadıklarımızı unutmamıza, bu yaptıklarımızdan uzak tutmaya çalışırlar. 
     "Z" kuşağı, öncelikle Atatürk'ün dediği gibi "Türk, öğün, çalış, güven" düsturu ile durum tespiti yapacak yeteneğini geliştirmek ve fikri bağımlılıktan kurtulmak zorundadır.
     Muasır medeniyet seviyesine ulaşmamız için, tarihi geçmişimiz bize yol gösteriyor. 
     Bu amacımızın gerçekleşmesi, sırt üstü yatarak, milli bağımsızlıktan ve üretim devriminden kaçarak, hayranlık duyduğumuz, öve öve bitiremediğimiz, her yaptıklarını yere göğe sığdıramadığımız Batı ülkelerine el avuç açarak olanaksızdır. 
     Türkiye'nin bu duruma neden geldiği açıktır.
     Bu duruma düşmemizin esas nedeni, emperyalizme bağımlılık ve elbette ülke içinde Türk Milleti'ne hizmet etmek yerine kaderini emperyalist Batı ve ABD ile birleştiren, kişisel ve grupsal çıkarlarını düşünen işbirlikçi bir kesim ve bunların her sıkışmasında darbe yapmaktan de geri kalmayan vurucu güçleri GLADYO! 
     Bilirsiniz, Nasreddin Hoca, evin anahtarını karanlık ahırda kaybetmiş. Hoca, anahtarı avluda aramaya kalkınca, komşular “Hocam, anahtarı sen nerede kaybettin? Deyince, Hoca “Ahırda kaybettim” demiş. Komşular da “Ahırda kaybettiğin anahtarı neden avluda arıyorsun?” diye sorunca, Hoca bu ya, “Ahır karanlık, burası aydınlık da o yüzden burada arıyorum.”
     Sorunu ve çözümü, Nasreddin Hoca’nın bize ders vermek için söylediği gibi, anahtarı karanlık da olsa kaybolduğu yerde aramakta yatmaktadır. 
     Bağımsız Türkiye'den uzaklaşarak, emek sarf etmeden, çalışmadan, her şeyi ABD ve AB'ye teslim ederek "küçük Amerika" hülyası ile yükseleceğimizi sandık, yanıldık. 
     Yine Hoca’nın dediği gibi “El, elin eşeğini türkü çağırarak arar.”
     Önce bu durumu tespit edelim. 
     Kendi kaynaklarımızı kullanarak, geçmişte kendi kendine yeten yedi ülkeden biri olan ülkemizi yeniden dünyanın ilk beş ülkesi hâline nasıl getiririz? 
     Soru budur!
     Bir devrimci program ile, Atatürk'ün uyguladığı millî program ile!
     Cevap da budur!
     Sıkıntıya katlanacağız, tasarruf edeceğiz, tasarruflarımızı yatırıma yöneteceğiz, istihdam yaratacağız, yani işsize iş sağlayacağız, üreteceğiz. Ülkenin ekilmedik, dikilmedik tek metre kare toprağı kalmayacak, hiç kimse işsiz ve aşsız kalmayacak.
     Türkiye, güzel yurdumuz şahlanacak! Ele güne muhtaç olmayacak. Ülkemizin göz bebeği gibi bakarak, yoksul milletimizin  milyonlar harcayarak yetiştirdiği gençlerimiz el kapılarına koşmayacak! 
     İşte Atatürk’ün milli programı budur.
     Elbette bu programı uygulamak fedakârlık ister. 
     Namık Kemallerden başlayıp Atatürk ile devam ederek bize örnek olan devrimcilerin yolunu izleyerek, her şeyi Türk milli Devleti’nin yol göstericiliğinde Türk Milleti için yaparak çalışacağız. 
     "Z" kuşağı, ülkemiz aleyhine yürütülen kara propagandadan kurtularak kapağı yurt dışına atmak fikrini taşımak yerine, bazılarının hayranlık duyduğu Batı'ya muhtaç olmadan, ama kimseye eyvallah da etmeden ülkeye böyle hizmet ederse bu iş olur.
     Koruk, ancak baktığımız bağda sabırla üzüm olur.
     Sorunlar ancak zorluklarla mücadele ederek aşılır.