Kükredik; “Rus uçağını düşürdük!”

 “Gerekirse tezek yakarız…”  dedik

            “Onlar düşünsün” diye eklemeyi de ihmal etmedik.

            …Özür diledik,

            Heyetler gönderdik,

            Sözlerimizi yutarak huzura çıktık…

            Maddi ve manevi zararlarımızın giderilmesi çabalarına girdik…

            Bölgesel birlikteliklerin gereğine uygun adımlar atmaya başladık…

            Siyasi, ekonomik beraberliklerin kazanımlarını fark ettik…

            *                      *                    

            Yıllar öncesinden başlayan dostluk, kardeşlik, ortak bakanlar kurulu toplantıları, vizesiz geçişler vb. güzellikleri bir çırpıda kenara ittik.

            “Esed” olan “Esad” ile konuşup anlaşmaya yanaşmadık.

            3 milyon Suriyeli göçmene razı olduk… “Daha, daha da” diyebildik.

            Sonradan çark etsek de, Suriye’yi “Esed” diktatöründen kurtarmayı amaçladığımızı söyledik.

            Uzmanlar, stratejistler, ülkelerin siyasi otoriteleri, vatanseverler ısrarla ve özenle Türkiye ve Suriye yönetenlerinin buluşmaları, anlaşmaları, birlikte hareket etmeleri gerektiğini vurguladılarsa da, Suriye kanadı böyle bir öneriye açık olduğunu bildirdilerse de yine ısrar ve inatla, belki de hırsla bu anlaşma yoluna girilmedi henüz…

            *                      *                    

            Oslo görüşmelerinde ülkenin her yanına yığılan silahların, patlayıcıların, nokta yerlerini ve miktarlarını seslendiren MİT elemanlarının açıklamalarına rağmen bugün etkili ve yetkililerin “ Yakalanan 100’lerce canlı bomba ve silahların yanında işte böyle yakalanamayan ve bildirimi yapılamayan hadiseler de oluyor…” (Beşiktaş’taki 44 yurttaşımızın yaşamlarına mal olan canlı bomba eyleminden sonra) demeleri, akla zarar değil de nedir?

            “Başkanlık sistemine geçtiğimiz zaman tüm sorunlarımız çözülecek” diyebilecek kadar sorumsuz açıklamalar yapmak nasıl bir şeydir acaba?

            Cumhuriyet sistemine sahip çıkma görüntüsüyle, Cumhuriyet’i yıkmak çabaları görmemezlikten gelinebilir mi?

            *                      *                    

            “Ölenlerimiz en yüksek mertebe olan şehitlik mertebesine ulaşmışlardır… Bu herkese nasip olmaz…” diyen “Tek adam”ı izlerken televizyonda, içimden; “O zaman oğullarınızı ve damatlarınızı gönderin, onlar da herkese nasip olamayacak o şehitlik mertebesine erişsinler” tümcesi geçti…

            Yoo, yanlış anlaşılmasın, beddua etmiyorum, ölüm istemiyorum, hele hele gençlere asla kötülük istemiyorum… Sadece ağzımızdan çıkanı kulaklarımız duysun, kendimiz için istemediğimizi başkaları için de istemeyelim ve vicdanlardaki yerini bozmayalım “Din”in diyorum…

            *                      *

            Tarikat yurdunda yangın çıkıyor ve çocuk kızlarımız alev alev yanarken, acılı babanın kızının yanına gitme isteğine “Sen erkeksin, günahtır, içeriye giremezsin…” denilerek engellenmesi hangi bilimsel gerçekliğe uygundur ya da insanlığa?

            *                      *

            Lise öğrencileri derslikte bağırıyorlar; (Sözcüleri de kendileri gibi 13-15 yaşlarında) “Tekbiiirrr/Ya Allah Bismillah/ Allahüekber”

Ne için? Ya da anlamı nedir biliyorlar mı? Kime hizmet ettiklerini ya da?

*                      *                    

“Halep” nedir?

Bir şehir

Nerede?

Suriye’de

Suriye Devlet Başkanı kim? (Tüm emperyalist baskılara karşı)

Beşar Esad

Halep’teki bölücülere karşı direnen ordu kimin ordusu?

Suriye’nin

Şimdi bir de yandaş basın haberlerine bakalım, özet bir tümceyle;

“Halep’teki sivil halkı katleden rejim güçleri, Halep’i işgal ediyor… Halep rejim güçlerinin eline geçmek üzere…”

İyi mi?

*                      *                    

Bütün bunlar neden?

Aklımızı kullanmadığımızdan,

Günü birlik düşündüğümüzden,

Kişisel çıkarlarımızı toplumun çıkarlarının üzerinde tuttuğumuzdan,

Peki, bunlara gereksinimimiz neden?

Bedel ödemek istemediğimizden olabilir mi?