Fatih Şahin 

Mersin enteresan bir kent oldu. 
Adeta cadı kazanı haline geldi.
Pusuda bekleyenler, açık kollayalar, iftiraya hazırlar…
Alt tarafı 7-8 satırlık bir yorum yaptım MTSO seçimleri ile ilgili…
Hiç tanışmadığım halde adaylardan İsa Çani’nin, yine hiç tanışmadığım diğer aday Hakan Kayacı’nın tetikçisi, birisi basın toplantısı olmak üzere sadece iki kez görüştüğüm Ufuk Maya’nın sözcüsü, geçen seçimlerde başkan seçilen Ayhan Kızıltan'ın gizli adamı oluverdim bir günde.
Hayret ki; hayret…
Bu kadar kara propaganda yapıldığına, iftira atıldığına göre vallahi-billahi yazdığım yedi satırlık yazının yedi satırında da haklıyım.
Halbuki benim yazım geneldi, herkes içindi.
En önemlisi kurum içindi, Mersin içindi…
Ama işine gelen kendine çekip yorumladı.
Yada yorumlattı…
Trajikomik bir durum.
O zaman anlatayım….
Niye böyle dediğimi…
Gençlik yıllarımda adını sıkça duyardım…
Sebebi ağabeyimin patronu olması…
Mahir Sümen…
İşadamı ve gazete patronu…
Hakimiyet Gazetesi’nin yanılmıyorsam o sıralar 2. Sahibi…
80’lerin ortasında MTSO Başkanı…
MTSO’nun varlığına, gücüne ve tarihi misyonunu o yıllarda öğrendim…
Belki de Mersin’in en ciddi, en disiplinli, ekonomik ve nüfus açısından en güçlü STK’sı..
Bir zamanlar önünden geçerken ceket iliklenen kurum…
Ceket iliklenen derken espiri yapmıyorum.
Bir zamanlar ne olursan, kim olursan ol!
İşadamlarının akşamlarını geçirdiği, en üst kattaki Tüccar Kulübüne bile kot pantolon ve t-shirt ile giremezsin.
Çünkü tarihi misyonu ve vizyonu ile Cumhuriyet tarihinden daha eskidir…
O yüzden eğer bugün bir Mersin var ise en büyük sebebi Mersin Ticaret ve Sanayi Odası’dır.
Bu kenti var eden unsurların erbaşında gelir.
O küçük iskele sayesinde dünyaya açılmış, hava, kara, deniz ve demiryolunun olduğu yegane il haline gelmiştir.
Eğer oranın kapısını çalıyorsan, altyapın, bilgin, birikimin, dünya görüşün, en önemlisi kent kimliğin olmalı…
Benim aklımın yettiği rahmetli çok az Mustafa Sözmen, rahmetli Hadi Doğan, rahmetli Mahir Sümen, rahmetli Ahmet Uyar, Hamit Hayfavi, rahmetli Kadri Şaman ve Şerafettin Aşut zamanlarıdır…
Beğenelim, beğenmeyelim, her biri kente ve ülkeye kattıkları değerleri ile iz bırakmışlardır.
Her birini anlatmaya ne zaman, ne satır yeter…
Her biri ayrı bir kitap konusudur.
Bu başkanların her biri, her vatandaş gibi seçim sandığında oy kullanıyordu, ama görevleri sürecince a politiklerdi.
Çünkü siyasete mesafelilerdi…
Siyaseti odaya hiç sokmadılar.
Çünkü kentliydiler, Mersinliydiler, ülke menfaatleri için çalıştılar.
Merkez partileri her birini saflarına çekmek için bu başkanların peşinden koşardı.
Büyükşehir Belediye Başkan adaylığı ya da milletvekilliği için kapıları aşındırılırdı.
Ama ben hiç birini siyasetin kapısında görmedim.
Gelelim yedi satırlık yazının nedenlerine…
Son Başkan Ayhan Kızıltan…
Sıra dışı bir anlayışla yönetti odayı.
Sanki kendi rüştünü ispat etmek istercesine bir yol izledi.
Doğru yada yanlış eleştirilir…
Ama buna meclis üyeleri karar verecek.
İkili ilişkilere aşırı önem verdi.
Her sanayiciye gitti.
Hatta esnaflara bile..
Düğüne gitti, cenazeye gitti, hastaya gitti, doğum gününe gitti.
Selam verdi, hayırlı işler diledi…
Aslında daha önce hiç bir başkanda göremediğim bir tavır sergiledi.
Çünkü insani ilişkilerini oldukça yüksek tutan bir başkanlık yaptı…
Bu yeterli mi? Sorusunun cevabını üyeler belirleyecek.
Evet ikili ilişkiler, insani dokunuşlar çok önemli.
Ama çok daha önemli olan bir şey var ki; Kentin çıkarları.
Ekonomisi, sanayisi, yatırımcısı, ithalat ve ihracat endeksleri.
Bak konteyner limanını bir gece de elimizden aldılar siz kavgaya tutuşurken…
Hem yolu bile olmayan Yumurtalığa kaydırdılar.
Siz kısır kavgalar sokağında gezerken, altın yumurtlayan tavuğumuzu çaldılar.
Bu belki de kendinize gelmeniz için size verilen bir dersti, kim bilir!
Ağlamanın, sızlamanın hiç bir yararı olmayacağı gibi.
Belki her birinizin birbirinden değerli görüşleri, fikirleri, projeleri ve hedefleri var.
Ama seçim kazanma kaygısı ile yola çıkarken, “ ben kazanayımda; kim kaybederse kaybetsin” mantığı ile hareket edilirse tek kaybeden kent olur.
Çünkü söylemler, atışmalar, rekabet ve yarış anlayışı etik kuralları dışına çıkıyor.
Bunları detaylı yazarak daha da yıpratmak istemiyorum.
Kulağımla duyduklarımı yazmama aklım engel oluyor.
Bir önce ki seçimde de 4 adayın olduğu çok kıyasıya yarıştığı bir süreçti, ama seviye yüksekti.
Tek dileğim kentin şanına yakışır bir seçim olması.
Ekonominin, dövizin, ithalatın, ihracatın, yatırımın vs.vs. Konuşulduğu, Mersin ve ülkemiz adına keskin hedeflerin tartışılacağı bir seçim ve seçim sonrası el ele bir birliktelik mesajı.
Mersin’in buna çok ihtiyacı var.
Hepinize başarılar diliyorum…
Kazanan Mersin olsun…