Kanun yapma yetkisi TBMM’de görünse de Cumhurbaşkanı doğrudan Anayasa’dan aldığı yetkiye dayanarak kararnameler çıkarabilecek. Bakanlar da yalnızca belirlenen politikaları uygulayıcı konumda olacak. Yeni sistemde bütçeyi hazırlama ve TBMM’ye gönderme yetkisi de Cumhurbaşkanı’na geçiyor. Bu sistemin ülkemize zararı mı olacak, yararı mı?

Kanun yapma yetkisi bizim Parlamento hayatımızda sadece İstiklâl Savaşı sırasında büyük komutan Mustafa Kemal Paşa’ya iki defa üçer ay süreyle verilmiştir. Parlamento yaşamımızı 1876’dan başlatacak olursanız -Meclis açık olduğu sürece- bu yetki başka hiçbir makam, merci ve kişiye verilmiş değildir. O nedenle yeni uygulanacak sistem, bizim siyasal yaşamımız yönünden sayısız bilinmezliklerle hatta karanlıklarla doludur. Bu eşsiz yetkiyi “iyi” kullanacak Cumhurbaşkanları mı geleceğimize damga vuracak, yoksa kendi keyfine göre kullanacak olanlar mı, şu anda bilmiyoruz. Ancak “denetimsiz, sınırsız” bir yetkinin tek kişiye bırakılmasının ülkemize ve ulusumuza çok pahalıya patlayacağından endişe edenlerden biri olduğumu söylemeliyim.

Bakanların parlamenter sistemde, “yasa koyucu”ya karşı sorumluluğu esastır. Girdiğimiz yeni sitemde onların sadece Cumhurbaşkanına karşı sorumlu olacaklarını biliyoruz. Bu bakanların -sizin ifadenizle- yalnızca “belirlenen politikaları uygulayıcı konumda olmaları” kanımca pratikte bugünkünden çok farklı bir sonuç getirmeyecektir. Çünkü, bugüne kadar Başbakanın belirlediği politikaları uygulayacak kişilerin “bakan” olduğunu biliyorduk, bundan böyle Cumhurbaşkanı’nın belirlediklerini uygulayacak olanlar “bakan” sıfatını taşıyacak. Ancak bugüne kadar bakanların yanlışlarını milletvekillerinin “sözlü soru” ile TBMM’ne getirmeleri -böylece kamuoyuna açmaları- imkânı vardı, bundan böyle o olanak ortadan kalkacak. Yanlış olan, Cumhurbaşkanı ile ilgili bakan arasında gizli kalacak.

Bir noktaya daha yanıt vereyim: Bundan böyle sadece “Bütçe yapma” yetkisinin Cumhurbaşkanında olacağına değinmişsiniz. Kâğıt üzerinde dediğiniz aynen doğru. Ama fiiliyatta fazla bir değişiklik olacağını sanmıyorum. Bugüne kadar hükümet istediği konuda “yasa tasarısı” hazırlar, ama acil yahut kendi eliyle hazırlanmış gibi görünmesini istemediği konularla ilgili yasa önerilerini milletvekillerine imzalatır, “yasa teklifi” adı altında TBMM’ye sundururdu. Şimdi aynı şeyi Cumhurbaşkanlığındaki uzmanlar yapacak sonra bir milletvekilini çağırıp “Şu yasa önerisini kendin hazırlamış gibi imzalayıp TBMM Başkanlığına ver” diyecek. Yasa önerisi böylece TBMM’den çıkacak. Muhalefet milletvekillerinin önerileri ise komisyonlardaki raflarda dönemin bitmesini ve “kadük” olup TBMM arşivine kaldırılmayı bekleyecek.

Kamu alımlarında uygulanan mülakat sistemi tepki çekiyor. Devlet memur alımlarında nasıl bir yöntem uygulamalı?

Kamu kurumlarına genel sınavla insan alınması ve mülakat yapılması usulü uzun yıllar süren “torpille memur alma” uygulamaları gına getirdiği için konmuş ve uzun yıllar kör/topal uygulanmıştı. Ancak FETÖ rezaleti ve AKP’nin “bizden mi değil mi?” uygulaması toplumumuzu öylesine ağır bir şekilde tahrip etti ki, yapılan sınavların da anlamı kalmadı onu izleyen “mülakat”ların da...

O yüzden şimdi “mülakatı kaldırma” gibi gel/geç türü önlemle işleri düzeltmeye kalkıyorlar. Oysa bu “mülakatlı eleme” yerine “mülakatsız eleme”nin yolunu açacak. Mülakat “adam gibi” yapılsa yararlıdır ama, devlete memur almak için Kur’anı Kerim’den ayet sorarsanız o sınav liyakatı değil AKP’li olanla olmayanı ayırmaya yarar.

Muharrem İnce’nin çıkışlarını nasıl değerlendiriyorsunuz?

Muharrem İnce itiraf edeyim ki “iyi” bir Cumhurbaşkanı adaylığı kampanyası yürüttü. Ben şahsen kendisini hayli “yüzeysel” bulduğum için, CHP’nin onu değil “Yılmaz Büyükerşen”i aday göstermesini bekliyordum.

Büyükerşen gösterilse, İnce kadar dinamik olabilir, aynı günde 3 ayrı il’de miting yapabilir miydi, emin değilim. Ama sonunda “kaybetmek” kader idiyse, o değil Büyükerşen kaybetmiş olurdu. O zaman CHP’nin başına bir “Kurultay” sorunu çıkmazdı. İnce’nin seçimden hemen sonra “ben Kurultay istemeyeceğim” deyip iki gün sonra “Dün gece Genel Başkan’la yediğimiz yemekte kendisine CHP’nin Onursal Başkanlığını ve TBMM Grup Başkanlığını teklif ettim. Ben Genel Başkan olacağım” türü bir açıklama yapması, onun CHP Genel Başkanı olmak için yanıp tutuştuğunu ortaya koydu. Buna olan tepkimi ifade ettiğim tweet’ime gelen destek sayısı bu dakika itibariyle 377 bin 734’ü buldu.

İnce’nin yanlışını sadece bu sayı bile göstermeye yeter sanıyorum. Kaldı ki İnce’nin “Cumhurbaşkanlığı kampanyası” için halktan gelen maddi desteği şimdi CHP Genel Başkanı olmak için kullanmasını da “Etik” açıdan reddediyorum.