Örgüt emekçisi sözünün yerli yersiz çok kullanıldığını biliyorum. Çok klişe gelebilir bu yüzden. Hiç kuşkusuz bu sözü hak eden bir çok milletvekili adayı da var CHP’de. 

Ama biri var ki, bu söz tam olarak onu tanımlıyor. Faruk Akar bu isim. Faruk Akar’a siyaset emekçisi de diyebiliriz. Çünkü o siyaseti yaşam tarzı olarak seçenlerden. O siyaseti sırf milletvekili ya da Belediye Başkanı olmak için yapmayanlardan. Sevdiği için, bir dava ve inanç peşinde olduğu için yapıyor siyaseti. 

İlk gençliğinden beri siyasetin içinde o yüzden. Partisi için o günden beri koşturuyor. Bildiri dağıtıyor, afiş yapıştırıyor, yürüyüş ve toplantılara katılıyor bütün hayatı boyunca. Üye oluyor, delege oluyor, yönetici ve il başkanı oluyor partisinde. Şimdi de Milletvekili adayı. 

CHP’nin kendi içinden gelen evlatlarına karşı çok acımasız bir parti. Hele örgüt yöneticilerini kolay kolay bir yere getirmez. Aklımızın almadığı başka bir çark işler CHP’de. Gerçi bu bütün siyasi partilerde böyle. Ama CHP gibi emeği savunan bir partide böyle olmamalı. 

CHP çünkü tarihsel misyonu olana ideoloji ve kadro partisi. Gelgelelim, CHP kurtarıcılarını hep dışarıda arar. Okumuş mu, parası var mı, biraz toplumda tanınıyor mu, der getirir bir yerlere. Sonra da hayal kırıklığı. Tabii bu arada hakkı yenen bir yığın örgüt emekçisi çıkar ortaya. CHP’nin örgütsel sancılardan kurtulamamasının bir nedeni de budur. Ayrıca benim içimi çok acıtan bir konudur bu. 

O nedenle yazma gereğini duydum bu yazıyı. Hiç kuşkusuz başka örgüt emekçileri de var mevcut aday adayları arasında. Ama Faruk Akar simge bir isimdir benim için bu konuda. 40 yılı aşkın partinin aralıksız olarak her kademesinde çalışan, neredeyse hayatının her anında siyaset soluyan birisidir Faruk Akar. Bu nedenle Milletvekili olmalıdır artık. 

CHP’de bazılarını hayatının emeklilik döneminde bir de milletvekili ünvanım olsun diye Aday olduğunu bildiğim için yazdım bu yazıyı. Faruk Akar ve onun gibilerinin artı hakkı yenmesin ve insanlar kolay ve avanta particiliğe alıştırılmasınlar diye..